“ქართველები რომ ხართ, იმიტომ გცემთო. თავიც არ აგვაღებინეს, სასტიკად გვირტყამდნენ.”აგვისტოს ომის ტყვეების ნაამბობი⁸

▪️ცემისგან გული რომ წაგვივიდოდა ან წავიქცეოდით, ზედ გვაშარდავდნენ და მერე ცემას აგრძელებდნენ.

▪️მარჯვენა ხელის საჩვენებელი თითი სანთებელით დაგვიწვეს, იმ მიზნით, რომ იარაღი ხელში არასდროს აღარ აგვეღო.

▪️ქართველები ფაშისტები ხართო, უნდა დაგხოცოთო.

▪️ქართველები რომ ხართ, იმიტომ გცემთო. თავიც არ აგვაღებინეს, სასტიკად გვირტყამდნენ.

▪️წინ გაგვიშალეს ქართული დროშა და გვითხრეს, ფეხები გაიწმინდეთ, თქვე ღორებოო. თვითონ კიბეებზე იდგნენ და დაგვცინოდნენ.

▪️ჯერ დროშას დააფურთხეთ და მერე ზედ გადაიარეთო. უარის გამო თავი გამიტეხეს ავტომატის კონდახით.

▪️დავაი, მოშარდე ზედო.

▪️ქუჩებს გვასუფთავებინებდნენ და გვასაფლავებინებდნენ დახოცილებს.

▪️შრომა მაიმუნსაც კი ადამიანად აქცევსო, ეუბნებოდა ქართველ ტყვეებს რუსი ოფიცერი.

▪️მაიმუნი შრომამ ადამიანიად აქცია და თქვენ, ქართველები, ისევე მაიმუნები დარჩითო.

▪️ერთ პატარა ოთახში 40 ქალი ვიყავით. ჩამოგვდიოდა ოფლი, ვეღარ ვსუნთქავდით. საშინელი სუნი იდგა: ზოგს კუჭი ჰქონდა აშლილი, ზოგს ჩაფსმული ჰქონდა შიშისაგან.

▪️ჩვენს საკანში დაახლოებით 25 ქალი ვიჯექით. ოთხი დღე არც საჭმელი გვქონდა და არც სასმელი.

▪️როგორც საქონელს, საჭმელს ისე გადმოგვიყრიდნენ.

▪️ბადრაგი პურს მეშოკით მოიტანდა ხოლმე, ფეხს ამოარტყამდა და ჭამეთ, ღორებოო, გვეუბნებოდა.

▪️მთვრალები იდგნენ კიბეზე ორნი და რუსულად ლაპარაკობდნენ. ერთმა უთხრა მეორეს: გაიყვანე, რომელი ქალიც გინდა და იხმარეო.

▪️საკნიდან ერთი ქალი, შორენა, ბევრჯერ გაიყვანეს ოსებმა, აუპატიურებდნენ.

2008 წლის აგვისტოს ომის დროს, ტყვედ ჩავარდნილი სამოქალაქო პირებისა და ჯარისკაცთა მონაყოლიდან.

სალომე სიმონია